ons hotel

donderdag 25 april 2013

Terrasjesweer

Het is ineens prachtig terrasjesweer. De natuur heeft nog even wat tijd nodig, heel langzaam komen de eerste blaadjes aan de bomen. Bij ons zitten de gasten op het terras met uitzicht op een Coca Cola koelkast. Weer een week niemand gezien van de rode club, what's new?!?! Pepijn heeft een paar dagen geleden gebeld, en er zou vandaag iemand komen. Ja, alleen de vertegenwoordiger, niemand om dat onding weg te halen natuurlijk. Ik geloof dat ik zeer binnenkort echt een apparaat over een balkonrand gooi. We moeten toch maar proberen of we niet ergens anders met dat ding heen kunnen, zoals de garage, hij ligt hier danig in de weg en het ziet er niet uit. Nadeel is het gewicht en de grootte. Ik zag in het aanbiedingenkrantje van de Metro over 2 weken een neutrale witte koelkast met een glazen deur in de aanbieding. Als er dan nog geen oplossing is van de kant van Coca Cola (wat denk je zelf) en de aanbieding imiteert geen Boeing 747, dan gaat die met ons mee naar huis. OK, we geven het geld liever niet uit, maar ik wil aan de andere kant ook eigenlijk gewoon van die soap met CC af.

Met onze nieuwe schoonmaakster en ontbijtmedewerkster gaat het zeer goed. De een kan al zelfstandig werken en de ander heeft waarschijnlijk  morgen haar laatste inwerkdagje, maar kan eigenlijk ook al grotendeels alles alleen. Onze andere ontbijtmedewerkster heeft "een goed gesprek" gekregen dat het echt beter moet. Een tien wordt het waarschijnlijk nooit, maar het is nog steeds onvoldoende en dat kan echt niet. Ze claimt dat ze zenuwachtig wordt van ons, terwijl onze andere twee nieuwe medewerksters al tegen ons gezegd hebben dat ze ons zo "relaxed" vinden. Tuurlijk vindt zij ons niet relaxed, ze doet veel fout en dat zeggen we ook haar ook. Zoals al eerder gezegd, zelfreflectie lijkt niet het sterkste punt.
Gisteren hebben we getelefoneerd met Sandra, die denkt dat ze over ongeveer 5 weken, dus begin juni, weer kan werken met haar voet. Wij menen dat dit veel te optimistisch is, gezien hoe lang ze uit de running is, dat er eigenlijk niets aan behandeld wordt en ze nog steeds veel pijn heeft. Pepijn kreeg de indruk dat ze erg graag weer wilde werken.
Onze sollicitant was een lieve, intelligente, nette jongen, maar gigantisch stil. We neigen toch naar wel aannemen, ook al moet je in de horeca eigenlijk iemand hebben die een beetje meer extravert is. Het zou voor 1 of 2 dagen in het weekend zijn en eventueel de vakanties. Dan komt er zaterdag een studente op gesprek die in de zomervakantie een baantje zoekt. Prima, als het wat is willen we die aannemen, want alle medewerksters hebben kinderen of kleinkinderen. Ook deze laatste 2 sollicitanten zijn weer tsjechen, we moeten binnenkort toch maar weer tsjechisch gaan leren om de roddels te kunnen afluisteren...(grapje)

Vanavond maar even zien hoe het restaurant-matig loopt. Als we vroeg genoeg klaar zijn kunnen we nog naar Regensburg voor de internationale club.



2 opmerkingen:

  1. Wow wwn mannelijke sollicitant, bijzonder!
    En wat lekker dat het nu eindelijk lente wordt, geniet er van!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Het blijft inderdaad tobben met het personeel. Hopelijk zijn de nieuwen inderdaad wat je er van verwacht.

    BeantwoordenVerwijderen

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.