ons hotel

donderdag 6 juni 2013

Toen voelden we toch nattigheid....

...maar dat had niets met de weersomstandigheden te doen. Het is hier stralend weer, het terras staat buiten en iedereen is vrolijk.

Nee, het ging om een vertegenwoordiger. Hij kwam zijn bedrijf voorstellen. De bedoeling was om kleinere busgroepjes bij ons onder te brengen en grotere groepen bij ons te laten eten. Hij schermde met grote reisorganisaties waarmee hij vaak zaken deed, bij Nederlanders zijn onder andere Beuk en De Jong Intra Vakanties vast wel bekend, ook noemde hij hier ter plaatse zeer bekende lokale busondernemingen. We hadden allebei een raar gevoel bij deze man, ik vertrouwde hem al meteen voor geen cent. Toen Pepijn even weg moest lopen vanwege een binnenkomende telefonische boeking en ik begon door te vragen over contracten, provisies, wat voor soort groepen, wat het budget was e.d. begon hij moeilijk te doen. Nee, nee, dat soort dingen wilde hij niet bespreken zonder dat Pepijn erbij was. Ik vroeg hem om een visitekaartje en die wilde hij niet geven. Dat is heel erg raar, het eerste wat een vertegenwoordiger doet is een kaartje geven, of in ieder geval in de loop van het gesprek, je hoeft er werkelijk waar nooit om te vragen. Ook had hij geen contract meegenomen, en leek te schrikken van onze ervaring in het toerisme. Hierop deelde ik hem mede dat ik even ging kijken waar Pepijn bleef, aangezien hij dus niet met mij wilde praten. Ik stond nog niet koud in kantoor bij Pepijn of de man kwam langs, met haast onderweg naar buiten, zijn visitekaartje op de balie achterlatend.

Hij was de deur nog niet uit of we keken elkaar aan: "dit klopt niet". Het is zowiezo bij ons standaard dat wij een kleine achtergrond-check doen voordat wij met nieuwe bedrijven samenwerken. In onze branche gaat een hoop geld om, en een touroperator kan je fijn met een rekening van een paar duizend euro laten zitten als het niet bonafide blijkt. De background-check houdt in dat wij onder andere een internet-search doen, navragen bij brancheorganisaties, en referenties bellen. Je begrijpt dat wij nog geen 5 minuten later met Beuk Tours in Noordwijk aan de lijn hingen. Die waren heel aardig, alle lof, maar ze hadden echt nog nooit van dit bedrijf gehoord. Daarna belden we een van de lokale busbedrijven. De afdeling daar bestond uit 3 man en de chef stond ons persoonlijk te woord. Hij had  echt nog nooit van dit bedrijf gehoord. Toch maar even De Jong Intra gebeld. De manager inkoop Zuid-Duitsland stond Pepijn zeer vriendelijk en uitgebreid te woord: "Nee, wat raar, wij hebben nog nooit van deze firma gehoord. U weet zeker dat onze naam genoemd is?" Pepijn: "Dat is niet raar, de andere referenties hadden ook nog nooit van dit bedrijf gehoord, bedankt voor uw moeite". Op de zeer summiere website kwamen we een lijst van hotels tegen waar ze zaken mee zouden doen. Ah...daar kenden we iemand zeer goed van, iemand uit het bestuur van de lokale afdeling Cham van de Beierse hotelbond. Ja nee...dat bedrijf kende ze maar al te goed....Als je met ze in zee ging kreeg je een rekening van EUR 385 om op hun website te staan. Verder kwam er nooit iets van dit bedrijf, het verdienmodel is niet het bemiddelen tussen busmaatschappijen en hotels, maar die 385 euro. Snel even rekenen: er staan 140 hotels en 99 restaurants op die site, dus 239 x385=92015 Euro. Mwah...dat wil ik ook wel in een jaar verdienen met niets doen! Probleem is dat je ieder jaar wel 239 nieuwe stommelingen moet zoeken, na een jaar doen die vorige 239 ondernemers natuurlijk niet meer mee. Daarom schrok hij zo van onze ervaring en mijn gerichte vragen waarop hij geen antwoord had.
Af en toe is het toch handig om mensenkennis te hebben.....

3 opmerkingen:

  1. Het valt mee dat ze langs komen. Hier is de laatste rage dat het telefonisch gaat. Als je op één van de vragen "ja" antwoord, hang je. Het bandje wordt zo geknipt en geplakt dat je uiteindelijk "ja" zegt op toestemming tot publicatie. Het is heel lastig om daar vanaf te komen!

    gr. Wiebe

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Waarom vermijd je het noemen van de naam van deze man en zijn "bedrijf"? Volgens mij ben je niet te pakken als je dat wel doet: je meldt toch alleen maar feiten. Is een melding bij de politie ook niet aan de orde? En bij de provider van zijn internet-site?? Het bedrag van 385 Euro is trouwens wel slim gekozen: genoeg voor een aangenaam inkomen zoals je al berekende, en te weinig voor een rechtszaak. Gefeliciteerd met jullie gezonde wantrouwen!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik vermoed dat dit soort lieden het steeds lastiger krijgen en dat zij steeds creatiever moeten worden om zo geld binnen te harken. Jullie zullen zeker niet de enigen zijn die niet direct accoord gaan en eerst eens onderzoek doen op het internet en bij collga's. Omgekeerd is het ook maar de vraag of al die ondernemers die op zijn website staan daadwerkelijk betalen of na onderhandelen minder betalen. Hij kan er ook zelf bedrijven opzetten om zo een goede indruk te geven. Maar wat ook kan is dat hij nog 5 van dat soort bedrijfjes heeft in andere regio's en onder een andere naam.

    Het is idd een goed idee om de naam van de persoon en het bedrijf ergens op een goed vindbare plek het internet te vermelden, zodat je het de volgende zoekers eenvoudiger maakt. Als je de websitenaam bij whois nagaat kan het zijn dat je zo moeiteloos andere bedrijfjes van hem boven water haalt. Een melding van het voorval bij de politie kan ook helpen. Als die 10 vergelijkbare meldingen krijgen, dan willen ze er best mee aan de slag. Een artikel in een vakblad of krant wil ook helpen.

    Zelf heb ik geen (horeca-)bedrijf en heb ik hier dus niet mee te maken. Wel ben ik 10 jaar eerder benaderd door een malafide bedrijfje dat in genealogische gegevens handelde. Destijds tuinden de mensen daar meer in dan nu. Zelf had ik het al bij de eerste mail in de gaten en hij is later ook opgepakt en veroordeeld.

    BeantwoordenVerwijderen