Duracell-konijntjes

We voelen ons net van die konijntjes van de reclame: maar door en door gaan…. Het "leed" is bijna geleden, woensdag checken de meeste gasten uit en tegen het weekend is iedereen weg. We hebben het weekend de internetsites dicht gegooid voor nieuwe boekingen, we hebben zelf even een paar dagen nodig om bij te komen, en vooral om bij te slapen! De laatste paar nachten is er maar 4 tot 5 uur per nacht geslapen, en nog liepen we achter de feiten aan. Het is nu 2 uur geweest, en een deel van de afwas van Oudjaar staat er nog steeds; er is niet door te komen omdat er gedurende de dag steeds meer bijkomt aan ontbijt- en lunchafwas. Ik heb vanmiddag even een kort slaapje gedaan en probeer nu een inhaalslag te plegen, Pepijn is om 22 uur uitgeput in bed gecrashed, die doet morgen het ontbijt alleen. De bibliotheek is al de hele dag op slot omdat er daar nog allemaal lege glazen staan van de oudjaar-party. Petra kan daar morgen om 8 uur meteen beginnen….ahum….Die arme meid heeft op zondag al 16 kamers en alle openbare ruimtes praktisch alleen moeten schoonmaken, en Oudjaarsdag is ze ‘s ochtends ook nog geweest.

Maar het is niet allemaal kommer en kwel! De kick is groot, we hebben het maar wel weer even gedaan dit jaar! Samenvattend:

• We hebben de laatste week een bezetting van 75% gehaald, en de laatste drie dagen zelfs een bezetting van 100%.
• We hebben in iets meer als 1 week een complete maandomzet gerealiseerd. We hebben met open mond naar de computeruitdraai zitten kijken. Dit compenseert dan weer voor de eerste paar weken van december die heel erg rustig waren.
• We hebben in 3 dagen rond de kerst aan passanten meer broodjes en drankjes verkocht dan in een heel jaar tesamen.
• Al deze passanten waren zeer positief en hebben brochures en visitekaartjes van het hotel meegenomen om misschien volgend jaar bij ons de feestdagen door te brengen.
• Het Oudjaarsbuffet werd zeer goed ontvangen door de gasten. De enige klacht was dat er veel te veel was en dat het allemaal veel te lekker was om op te houden met eten.
• De gasten die de afgelopen dagen uitcheckten waren alemaal erg positief. Ook mensen die erg hadden lopen zeurkousen (Petra zei al dat ze, als ze ons was geweest, haar geduld al lang had verloren) gingen uiteindelijk tevreden weg.
• Behalve dat Pepijn vanmiddag bij het tankstation (winkels waren natuurlijk dicht) snel nog wat melk en sinaasappelsap heeft gehaald (dat mensen daar in 2 ochtenden tientallen liters van drinken, daar reken je niet op), hebben we het met onze voorraden gered.

Vanmorgen belde Regina op. Ze mocht van de dokter niet werken tot het nieuwe jaar, en ze belde gelijk vanmorgen omdat ze zo’n zin had om aan de slag te gaan. Morgen komt ze voor het eerst. Wij hebben de indruk dat ze in ieder geval net zo’n gezellige kletskous is als Petra en wijzelf. De komende weken is het rustig, maar de dames hebben voorlopig nog wel even wat te doen om alles van deze week op te ruimen. De rust kan natuurlijk meteen omslaan als er nog veel meer sneeuw valt, op de Grosse Arber ligt meer dan een meter sneeuw! Bij ons hier is het nog wel wit, maar dat verdwijnt waarschijnlijk de komende dagen langzaam. Onze dichtstbijzijnde collega vertelde dat hij twee jaar geleden rond februari 6 weken ramvol had gezeten toen er veel sneeuw was gevallen. Daar hopen we dan dus maar op dat zich dat dit jaar herhaald!

Wij krijgen donderdag op onze Ruhetag bezoek van Christoph en Susanna en Arthur en Nelly die we kennen van de dansschool. Dan gaan we gezellig samen lekker alles opeten wat we nog in de koelcel hebben liggen. Er is ivm de kerstvakantie geen dansles, en de dansavond valt ook 2x uit. Wij konden natuurlijk ook al niet naar de kerstparty in onze dansschool en het Nieuwjaarsbal in de vestiging in Passau. Ons privé-gedeelte laten we maar niet zien, de afgelopen week hebben we alles naar binnen geworpen wat in de weg stond, dus daar wil je echt niet naar binnen. Onder andere de dozen van de kerstversiering staan pontificaal in de weg, en de boekhouding en de receptenboeken zijn flink uitgespreid op de tafel. Ook hebben we voor onze kast een schoenenkerkhof, een uitpuilende wasmand en een berg niet gesorteerde kleding (trek maar uit, werp maar neer, zoeken we later wel uit). Eerst maar even slapen, bijkomen en nagenieten van de afgelopen week, de rest komt dan wel weer….