Eén van de geneugten van het in het buitenland wonen is dat je af en toe geconfronteerd wordt met een feestdag waar je niet aan denkt. Wij vroegen ons af waarom het uitgerekend dit weekend toch zo druk werd. Heel veel aankomsten op donderdag, wat apart…. Ineens viel het kwartje: "Ooohhh….het is vrijdag Maria Hemelvaart …". Beieren heeft van Duitsland het langste en het meeste vakantie en de meeste feestdagen van Duitsland. Niet slecht als je ambtenaar bent. De Beiers vragen zich wel af waarom de kinderen het in vergelijking met de rest van Duitsland toch zo slecht doen op school. Logisch, daar zitten ze bijna nooit, en als ze er zitten mogen ze iedere dag al om 11.15 uur naar huis.
Afijn, lange inleiding voor het feit dat we onze rustdag deze week dus naar dinsdag verplaatst hebben. Het was gisteren 1 dagje wat rustiger en geen aankomsten, dus we konden weg, en donderdag zit dat er echt niet in. Voor mensen die al wat langer meelezen is het bekend dat de Ruhetag soms wekenlang in het water valt, voor nieuwe lezers lijkt het wel of we alleen maar vrij nemen. Twee keer in 1 week! Donderdag hebben we weer een leuke tocht door Tsjechie gemaakt, dit keer gingen we een andere kant op (dachten we).
De wandelbrochure van ons wandelproject was klaar en kon afgehaald worden. In Cham…. en alleen ‘s ochtends… Om 5 minuten voor sluitingstijd stonden we op de stoep. Het boekje is erg mooi geworden, een echte eyecatcher. De volgende stop was Weiden i.d.Oberpfalz. Dit is een superleuke stad met mooie winkels en restaurantjes waar we graag komen. Hier hebben we heerlijk gelunched en gewinkeld (niks gekocht), waarna we op weg gingen naar ons eigenlijke doel: Windisch-Eschenbach. Toen wij het hotel overnamen konden we eigenlijk de hele voorraad servies rechtstreeks doorverhuizen naar de container, aangezien niets bij elkaar paste, alles verbleekt of afgebroken was en er overal maar een paar stuks van waren. De enige uitzondering waren de bijzonder handige koffiekannetjes van het merk Eschenbach. De laatste tijd zijn er door het intensieve gebruik een paar gesneuveld en ik had op internet al ontdekt waar de fabriek moest zijn. Wat ik echter niet wist, is dat Eschenbach intussen overgenomen is door Triptis Porzellan, en dat de fabriek en de winkel onlangs verplaatst zijn naar Triptis (tussen Erfurt en Leipzig).
We hebben een stukje de Porzellanstrasse gereden (vergelijkbaar met de Glasstrasse bij ons, maar dan met veel minder winkels langs de kant van de weg), totdat we in Tirschenreuth kwamen. Hier in de buurt hebben we in de winter van 2005 een hotel bezichtigd, die het toen toch niet geworden is vanwege het gebrek aan toeristische infrastructuur. Ik vond de regio nog steeds een beetje depressief aanvoelen. Het pand bleek verkocht, het was een woonhuis geworden. Vanaf dit punt was het nog maar een paar kilometer naar de Tsjechische grens, en door Tsjechie rijden was korter. Onderweg kwamen we door het leuke plaatsje Horsovsky Tyn, waar het mooie kasteel helaas al dicht was. Het ligt echter niet zo gek ver van Domazlice, wat voor ons eigenlijk vlak over de grens is, dus we komen terug. Ondertussen begon eten wel een probleem te worden, we konden maar geen leuk restaurant vinden. Uiteindelijk waren we bijna thuis, en hebben we in Neukirchen bei Heiligen Blut een pizza gegeten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.