ons hotel

maandag 20 april 2009

Zandzakken voor de deur!

Nee niet schrikken, niet bij ons, maar wel bij de huizen in het dal. Vrijdag hebben we hier een wolkbreuk gehad, waardoor het kabbelende beekje "de Weisse Regen" veranderde in een kolkende rivier. Deze liep natuurlijk geheel buiten zijn oevers, waardoor sommige huizen langs de weg van Arrach naar Hohenwarth volledig van de buitenwereld afgesneden waren en met zandzakken het water buiten moesten zien te houden. Het was een raar gezicht, alle velden zo onder water. Gisteren was het weer alweer stralend en het blijft heel de week heerlijk lenteweer.

Vrijdagavond zijn we bij collega Steffie gaan eten, het was bij ons doodstil. Het slechte weer was al dagen ervoor voorspeld, dus we hadden er geen nieuwe boekingen bijgekregen. Veel mensen vroegen wat een "Wurstbal" is. Een restaurant/hotel/gasthof nodigt je uit om te komen eten. Dat gaat echt heel formeel, je krijgt een keurige uitnodiging thuisgestuurd. De bedoeling is bijvoorbeeld om je vaste klanten kennis te laten maken met de nieuwe menukaart, de nieuwe bediening, de nieuwe inrichting, enz. Het is ook een beetje "zien en gezien worden", het is natuurlijk de sport om zoveel notabelen en andere lieden die je te vriend wilt houden in je restaurant te krijgen. Meestal zit dan ook de dokter, de tandarts, de burgemeester en de postbode er. Het is uiteraard wel de bedoeling dat iedereen gewoon betaalt. Je weet alleen wel zeker dat als je er gaat eten het eten heel erg goed is (ze doen extra hun best en door de omloopsnelheid is alles lekker vers) en dat het vol en gezellig is (je zit niet met z’n tweeen in een leeg restaurant). Bovendien is de waard altijd helemaal verguld met je komst, en dat is goed voor de onderlinge contacten. Het eten is bij Steffie altijd heel erg goed, en het is een hele leuke meid van onze leeftijd. Ze is dus een geduchte concurrent, maar ook een hele leuke kennis.

Zaterdag zijn we even samen naar de Hornbach in Straubing geweest om nieuwe balkonhekken te bestellen. De buitenboel ziet er heel slecht uit en moet nodig geverfd danwel vervangen worden, en we hadden bij deze bouwmarkt een prachtige oplossing gezien in de vorm van kant-en-klare balkonhekjes. Dat werd natuurlijk bestellen, want niemand heeft 46 meter balustrade op voorraad. Timo is alweer blij over het nieuwe project.

Pepijn gaat donderdag naar Nederland vanwege een reunie van zijn basisschool. Dit om de mijlpaal te vieren dat iedereen dit jaar 40 is of wordt. Hij heeft er heel veel zin in en heeft al andere afspraken met goede vrienden Heleen en Harald geregeld. Ook heeft hij een sollicitatiegesprek met een potentiele stagiare afgesproken. Gezien het volle programma in korte tijd plus de enorme te rijden afstand zal hij maandag wel helemaal kapot terugkomen. Dan zijn we een paar dagen samen thuis, en dan ga ik zondag t/m woensdag weer weg, maar dat is een "zakenreis". Waar we vroeger eerder het hotel dicht zouden gooien en samen zouden gaan, hebben we deze keer de beslissing genomen dat er iemand samen met het personeel de toko draaiende houdt.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.