Nee niet schrikken, niet bij ons, maar wel bij de huizen in het dal.
Vrijdag hebben we hier een wolkbreuk gehad, waardoor het kabbelende
beekje "de Weisse Regen" veranderde in een kolkende rivier. Deze liep
natuurlijk geheel buiten zijn oevers, waardoor sommige huizen langs de
weg van Arrach naar Hohenwarth volledig van de buitenwereld afgesneden
waren en met zandzakken het water buiten moesten zien te houden. Het was
een raar gezicht, alle velden zo onder water. Gisteren was het weer
alweer stralend en het blijft heel de week heerlijk lenteweer.
Vrijdagavond zijn we bij collega Steffie gaan eten, het was bij ons
doodstil. Het slechte weer was al dagen ervoor voorspeld, dus we hadden
er geen nieuwe boekingen bijgekregen. Veel mensen vroegen wat een
"Wurstbal" is. Een restaurant/hotel/gasthof nodigt je uit om te komen
eten. Dat gaat echt heel formeel, je krijgt een keurige uitnodiging
thuisgestuurd. De bedoeling is bijvoorbeeld om je vaste klanten kennis
te laten maken met de nieuwe menukaart, de nieuwe bediening, de nieuwe
inrichting, enz. Het is ook een beetje "zien en gezien worden", het is
natuurlijk de sport om zoveel notabelen en andere lieden die je te
vriend wilt houden in je restaurant te krijgen. Meestal zit dan ook de
dokter, de tandarts, de burgemeester en de postbode er. Het is uiteraard
wel de bedoeling dat iedereen gewoon betaalt. Je weet alleen wel zeker
dat als je er gaat eten het eten heel erg goed is (ze doen extra hun
best en door de omloopsnelheid is alles lekker vers) en dat het vol en
gezellig is (je zit niet met z’n tweeen in een leeg restaurant).
Bovendien is de waard altijd helemaal verguld met je komst, en dat is
goed voor de onderlinge contacten. Het eten is bij Steffie altijd heel
erg goed, en het is een hele leuke meid van onze leeftijd. Ze is dus een
geduchte concurrent, maar ook een hele leuke kennis.
Zaterdag zijn we even samen naar de Hornbach in Straubing geweest om
nieuwe balkonhekken te bestellen. De buitenboel ziet er heel slecht uit
en moet nodig geverfd danwel vervangen worden, en we hadden bij deze
bouwmarkt een prachtige oplossing gezien in de vorm van kant-en-klare
balkonhekjes. Dat werd natuurlijk bestellen, want niemand heeft 46 meter
balustrade op voorraad. Timo is alweer blij over het nieuwe project.
Pepijn gaat donderdag naar Nederland vanwege een reunie van zijn
basisschool. Dit om de mijlpaal te vieren dat iedereen dit jaar 40 is of
wordt. Hij heeft er heel veel zin in en heeft al andere afspraken met
goede vrienden Heleen en Harald geregeld. Ook heeft hij een
sollicitatiegesprek met een potentiele stagiare afgesproken. Gezien het
volle programma in korte tijd plus de enorme te rijden afstand zal hij
maandag wel helemaal kapot terugkomen. Dan zijn we een paar dagen samen
thuis, en dan ga ik zondag t/m woensdag weer weg, maar dat is een
"zakenreis". Waar we vroeger eerder het hotel dicht zouden gooien en
samen zouden gaan, hebben we deze keer de beslissing genomen dat er
iemand samen met het personeel de toko draaiende houdt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.