ons hotel

dinsdag 19 januari 2010

Beetje in de lappenmand


Deze week lijkt alle vermoeidheid van de afgelopen maand er allemaal uit te komen. Allebei zijn we zo slap als een vatendoek en komen we maar moeilijk vooruit. Ik heb het gevoel dat ik de hele week alleen maar in bed heb gelegen. Gelukkig is het deze week superrustig, dus het is niet zo heel erg. Ik moet nu wel eindelijk eens serieus aan die vertaalklus gaan zitten, maar dat schuif ik ook steeds voor mij uit.
We hadden eigenlijk een wild plan voor dit weekend: na een druk weekend met veel gasten waren we zondag leeg en hadden maandag ook alleen ‘s avonds onze vaste gast op aankomst staan. We hebben hem dus vrijdag bij het uitchecken zijn sleutel mee gegeven zodat hij zelf de voordeur binnen kon. Het plan was om zondag na het Frühschoppen naar Praag te rijden en daar een leuk hotelletje te nemen voor 1 nachtje. Beetje ons eigen weekendje weg na alle drukte. Het is echter niet doorgegaan: ten eerste voelden we ons zoals gezegd niet optimaal en ten tweede ijzelde het hier vreselijk, afgewisseld met sneeuw en regen. Het was echt heel gevaarlijk om dan zo’n eind te gaan rijden. We zijn dus thuis gebleven en hebben rustigjes aan dozen vol met oude papieren uit zitten zoeken in de woonkamer.

Als het druk is en het receptiekantoor loopt over van de papierzooi, hebben we nog wel eens de neiging niet-belangrijke papierwinkel in een verhuisdoos te mikken en achter neer te zetten. Er stonden er inmiddels al minstens een stuk of 6…ahum…. Zoals verwacht kon de grote meerderheid van de reclamekrantjes, de "die lees ik nog wel"-vakbladen en oude werkroosters zo door naar de papierbak. Uiteindelijk hielden we nog 1 klein doosje over met serieuze, nog te archiveren dingen.

De afwasmachine hebben wij overigens na een nieuwe dichtring te hebben geinstaleerd zelf vernield, door het verwarmingselement aan te zetten zonder water in de tank. Door de telefoon kon het reparatiebedrijf meteen haarfijn vertellen wat er was gebeurd zonder dat we veel hadden uitgelegd. Gek genoeg bevindt dit bedrijf zich langs de grote weg naar Straubing, op een plek waar we toch wel minstens 1 keer in de paar weken langsrijden. Dit bedrijfje was ons nog nooit opgevallen, en ook nu moesten we 2x kijken voordat we wisten waar het zat. We hebben gistermiddag de afwasmachine langs gebracht en ze gaan er naar kijken. Nog 2 weken met de hand afwassen…zucht….We waren toch al bijna in Straubing en ik had dringend nieuwe stevige schoenen nodig die bestand zijn tegen het slechte weer hier. We zijn dus naar een gigintisch grote schoenenwinkel gereden waar ik goed geslaagd ben. We hebben het volgens mij al eens eerder verteld: hier in Beieren is het heel normaal dat schoenenwinkels alle schoenen (links en rechts) op het rek hebben staan (ook de dure merken van 200 euro) en je gewoon naar hartelust alles laten aanpassen zonder dat er iemand in je nek komt hijgen. Je zou theoretisch met een paar hele dure schoenen aan je voeten zo naar buiten kunnen rennen…. Pepijn had eigenlijk ook nieuwe schoenen nodig, maar dat wilde echt niet lukken, ook niet in andere winkels. We hebben lekker grieks gegeten voordat we weer naar huis reden.
Omdat we gisteren al weg waren, houden we vandaag geen Ruhetag. Het is overigens toch heel erg rustig. Pepijn moet waarschijnlijk vandaag nog even naar Kötzting voor nieuwe autopapieren (zeg maar deel 3), want sinds onze vakantie kunnen we ze nergens meer vinden. Ik heb net gebeld en het zou niet zo moeilijk moeten zijn om nieuwe te krijgen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.