Vakbeurs

We hebben een rustig weekje, en eigenlijk vinden we dat niet eens erg. Eind vorige week waren we allebei niet optimaal, veel geslapen enzo. Tsja, de vermoeidheid van de feestdagen moet er toch een keertje uit. Maandag zijn we samen naar de Hoga-vakbeurs in Nürnberg geweest (vergelijkbaar met bijvoorbeeld de Horecava). Zondagavond waren we leeg, dus konden we maandagochtend vroeg weg omdat we geen ontbijt hoefden te serveren en geen kamers schoon hoefden te maken. Onze vaste gast had de sleutel mee en kon zichzelf binnenlaten, dus maandagavond hoefden we ook niet vroeg terug te zijn. Het was erg mistig onderweg, zowel heen als terug. Als je tegen een Nederlander zegt dat je in een dag "even" 350 km hebt gereden voor een beursbezoek, verklaart iedereen je voor gek, maar hier zijn dat hele normale afstanden. Zo'n beurs is altijd nuttig, nieuwe ideeen opdoen en oude contacten in stand houden. We merkten echt heel duidelijk dat we steeds meer serieus genomen worden, het is een klein wereldje, en ondertussen beginnen we steeds meer een vaste waarde te worden. We waren al redelijk vroeg klaar, zo rond 4 uur.Veel exposanten kennen we al, of we hebben het produkt niet/niet meer/nog niet nodig. We zijn ook altijd selectief met de "vreetafdeling". Je ziet bezoekers die zich gedragen alsof ze een week niet hebben gegeten, net als bij de huishoudbeurs is er een woest gedrang bij stands waar wat te bikken is. Dit jaar was het wel slim gedaan: het meeste eten was in een aparte hal en je moest al klant zijn bij een van de leveranciers om daarin te mogen. Laat onze bezorgdienst uit Passau nou een van de deelnemende bedrijven zijn…

Om half 5 waren we in het centrum van Nünberg en hebben we nog een uurtje een rondje stad gedaan. Het was waterkoud, en we hadden eigenlijk wel heel erg honger, maar Nürnberg is een erg leuke stad. We vonden een Mexicaans restaurant en hebben lekker zitten eten. Na het eten was het alweer tijd om op huis aan te gaan. Terug hadden we dus weer vreselijk mist. Ik was wel blij dat Pepijn gewoon cola had gedronken bij het eten, en dat hij dus reed. Ik was zo moe dat ik al spoedig naar dromenland vertrokken was, en pas wakker werd toen we bijna thuis waren.

Gisteren hebben we het rustig aan gedaan, we waren natuurlijk nog erg moe van de beurs. We zijn gistermiddag samen gezellig naar de kapper gegaan, dat was dringend noodzakelijk, er zat bij ons allebei echt geen model meer in.

Terwijl ik dit typ, begint het buiten heel hard te sneeuwen. Het lijkt ook te blijven liggen. Belooft wat voor onze zakelijke afspraak, die gaat te laat zijn denk ik. Vandaag komt er een nieuwe touroperator kijken, hopelijk is deze wat professioneler. Hij komt in ieder geval warm aanbevolen door een andere TipTop-collega, en dat werkt natuurlijk 2 kanten op. Deze reisorganisatie is ook tevreden over onze collega. We gaan het weer zien.