“Mijn carpaccio is RAUW!”

We hebben een aantal keer de afgelopen week gedacht "waar staat de verborgen camera", maar vanavond was toch wel het toppunt. We hebben een familie in huis die zichzelf heel sjiek vinden, maar niets gewend zijn. Heimlijk lachen dus, maar ook best irritant. Vandaag serveren we de door henzelf bestelde carpaccio. Een minuut later staat er een boze vader midden in onze keuken (hallo, mag niet van de keuringsdienst) en klaagt dat zijn vlees rauw is. Hij eist dat we het onmiddellijk voor hem bakken. Pepijn probeert nog uit te leggen dat dat zo hoort en dat bakken van zulke dunne plakjes vlees niet gaat werken, maar nee, hij wil het echt. We hebben zelf van het gebakken vlees geproefd en het was echt te niet te vreten, maar goed, de klant is koning…. Met een elegante zwier zet ik het op tafel "zo, kijkt u eens, uw gebakken carpaccio". De rest van het restaurant, van wie we net allemaal complimenten hebben gehad over de heerlijke carpaccio, proest het uit. En dan ook nog tegen Pepijn bij hoog en laag beweren dat het héérlijk was zo.