Vermoeid

De vermoeidheid begint toe te slaan. Na weken te weinig slaap is het eindelijk rustiger en nu voel je dus hoe moe je eigenlijk bent. Eigenlijk had gisteren een hele rustige dag moeten zijn. We hadden weken lang geen boekingen staan voor deze woensdag, dus hadden we hoop dat we de gemiste rustdag op de laatste paar dinsdagen nu konden inhalen. Last minute kwamen er 2 kleine boekinkjes binnen. Nou ja, 3 man, relaxed. Er moest wel iemand naar een groothandel en dat wilde ik eigenlijk vandaag doen. Dat kon dus niet, want vandaag is het hier alwéér een katholieke feestdag en is alles dicht. Gisteren dus naar Regensburg voor een auto vol boodschappen. Jullie begrijpen dat na de feestdagen de voorraden erg op waren.

Ik moest onderweg even naar de Ikea voor wat kastplankdragertjes voor de keukenkastjes. Pfff…dat is dus absolute hel in de kerstvakantie (vanwege Driekoningen hebben de kinderen deze week nog vrij)… Na een kwartier rondjes rijden had ik eindelijk een parkeerplekje. De gillende, krijsende, rennende kinderen kwamen me bij de ingang al tegemoet. Ik ben alleen bij de klantenservice geweest, en toen weer snel gevlucht. De bouwmarkt ernaast was al niet veel beter, dus de doe het zelf spullen van het lijstje zijn niet gekocht.

In de Metro was het gelukkig een stuk rustiger, veel serieuze bedrijfsinkopers, al liepen er ook wel funshoppers rond. Tsja, als je kinderen in de kerstvakantie zich vervelen, dan ga je toch gezellig tussen de blikken soep en de pakken waspoeder lopen. Zucht… Even voor de duidelijkheid: de Metro in Regensburg is niet zo luxe uitgevoerd als bijvoorbeeld de Makro in Amsterdam. In het zeer ongezellige restaurant word je bijvoorbeeld veroordeeld tot het eten van friet met worst, iets anders is er nauwelijks. Bij de kassa ging iemand achter mij met een paar fun-artikelen in zijn wagentje mij de les lezen dat ik mijn aankopen naar zijn smaak niet snel genoeg op de band legde. Ik heb hem uitgenodigd dat als hij de behoefte voelde om een gentleman te zijn, en een vrouw alleen wilde helpen met in- en uitpakken, dat ik die hulp graag aannam, maar wanneer niet dat hij zich er dan fijn niet mee te bemoeien had. Ik kreeg bijna applaus van de andere groot-inkopers met karren vol. Degenen achter hem in de rij vertelden hem dat hij niet zo onbeschoft tegen mij moest zijn. Wow! Er moet heel wat gebeuren voordat Duitsers iets zeggen, het lag dus niet aan mij…

Verder kregen we de schriftelijke eindbevinding van de levensmiddelencontroleur. **grinnik**. Het enige wat er in stond wat hij had aangetroffen was een afgesloten zak droogvoer voor katten in de kast met ongeopende pakken koffie en dat dat niet mocht, en dat we de TL-balken in de keuken moesten vervangen (ik ken die wet niet dat dit model ineens niet meer mag?). Verder stonden onze lege flessen niet in een separate ruimte (o nee, wat is de bijkeuken dan?). Voor de rest helemaal niks. En daar maak je ter plaatse zo'n theater van? We kregen tijdens de inspectie de indruk dat hij ons zo ongeveer meteen ging laten sluiten. Hij ging bij ons zeker terugkomen, en dan zwaaide er wat, blablabla…. We hebben nog materialen genoeg in de werkplaats om een schuifdeur te maken bij de lege flessen (die natuurlijk puur voor de sier is en alleen dicht gaat als hij komt kijken) en de TL-balken kunnen we met die in de werkplaats hangen omruilen.

We hadden goede hoop dat het weekend nog redelijk wat zou gaan doen, gezien het feit dat velen hier in Beieren en Baden-Würtemberg een lang weekend hebben, maar het is redelijk rustig. Het grote probleem is het weer. Gisteren was het -13 en waterkoud, en voor de komende dagen is regen en dooi voorspeld. Na het weekend zou het weer moeten gaan sneeuwen, maar dan is de kindervakantie voorbij, dus daar hebben we even niks aan.