Metalen glimlach

Ineens zat ik vandaag weer bij de kaakchirurg. Ik was dinsdag bij de tandarts om wat laatste dingen door te spreken ivm de beugel die ik volgende week vrijdag krijg, en toen leek het hem wel handig om een bepaalde ingreep nog snel te doen. Dus belden we met de kaakchirug en had die het tot mijn stomme verbazing vandaag tijd vanwege een afzegging. Mooie bijkomstigheid was dat we vandaag geen incheckende gasten hadden en Pepijn dus mee kon. Ik had eerlijk gezegd geen idee wat er zou gaan gebeuren. Toen er gevraagd werd of ik iemand meegenomen had om mij na de ingreep naar huis te brengen zat mijn hart in mijn keel en wilde ik al richting de uitgang rennen. Gelukkig viel het allemaal 100% mee. Het weefsel rond mijn twee implantaten is opengesneden en er is een pin op elk implantaat geschroefd. Als ik lach, zie je een hoop blik zitten, een soort van een beginnende Ben Saunders imitatie zeg maar….Verder is er overtollig littekenweefsel en tandvlees verwijderd. De röntgenfoto is echt té grappig, het lijkt net of iemand de schroevenafdeling van de Gamma heeft gefotografeerd. Ik kreeg overigens van beide kaakchirurgen complimenten, zo ongeveer al het personeel kwam er naar kijken, want het zag er meer dan perfect uit. Geen afstotingsverschijnselen, geen complicaties, geen spoor van enige infectie of zelfs maar irritatie, geen achtergebleven operatieinstrumenten, niets van dat alles. Eindelijk is er bij mij eens wat goed gegaan met de tandjes. Het heeft verder ook niet echt pijn gedaan vandaag, en dat ondanks dat er toch wel gesneden is.

Maandag mag ik bij de tandarts gaan afhappen, en dan krijg ik eind volgende week nieuwe tandjes. Het enorme gat waar ik 2 jaar in mijn rechterbovenkaak mee gelopen heb gaat eindelijk dicht en kan ik weer lachen en wat normaler eten. Eerst tijdelijke tandjes, want door de beugel die ik volgende week vrijdag krijg gaat de stand van een aantal tanden in mijn onderkaak veranderen, en dan zou het zonde zijn als ze dure neptanden moeten gaan bijslijpen.

Ondertussen is het hier dus redelijk rustig, al hadden we gisteravond een leuk aantal zakenreizigers. Vanmiddag zijn we allebei maar weer heldhaftig verder gegaan met de papierbom in kantoor. Pepijn was allang blij dat hij niet hoefde te sneeuwscheppen. Gisteren heeft hij de hele dag gedaan over de parkeerplaats. Er was op sommige plaatsen meer dan een halve meter gevallen. Je kon niet eens meer de contouren van de trap naar de parkeerplaats zien, dan was gewoon 1 groot sneeuwduin. We schijnen het ergste gehad te hebben, het blijft wel heel erg koud waardoor de gevallen sneeuw blijft liggen. Dit weekend zouden we er ook nog een leuk zonnetje bij krijgen, dus prachtig weer voor de wintersport.

Het meest opzienbarende nieuws van de week: maar liefst 16 TipTop-hotels hebben het tot de Top 50 Beliebteste Hotels gehaald. Er wordt dus nu gesproken over een feestweekend met z'n allen in Berlijn, gezellig samen een hotel boeken en samen uit eten enzo. We zien wel wat er voorgesteld wordt en of we mee gaan. Ik zie iedereen zowiezo in april tijdens de TipTop-jaarvergadering. Het is weer eens precies tijdens 3 dagen dat er een boekinkje van de waardeloze touroperator (die anders nooit iets boekt) in de boeken staat, dus er moet net als vorige keer iemand thuis blijven. Vorige keer was ik dat, dus eerlijk is eerlijk, nu is Pepijn de klos. Complicatie is dat ik datzelfde weekend een reunie in Oegstgeest heb. Het wordt dus een soort monsterrit, want de ochtend na de reunie moet ik meteen al weer naar Coburg rijden.