Noshows

We zitten hier stevig te balen. We hebben gisteren heel de dag zitten op gasten te wachten die nooit gekomen zijn. Die mensen zijn hier al eerder geweest en waren de vorige keer heel vroeg. Ons bekroop dus al 's middags het gevoel dat er helemaal niemand meer zou komen, maar om 23 uur wisten we het zeker. Het was natuurlijk onze Ruhetag en we hadden met het prachtige herfstweer plannen om eens lekker weg te gaan. Zit je voor Piet Snot de hele dag binnen, en je weet hoe dat gaat, dan ga je toch maar weer in kantoor wat doen, dus uiteindelijk was het een gewone werkdag.

Er zat zowiezo een heel verhaal aan deze boeking vast. Een mevrouw koopt bijna een jaar geleden een hotelbon en belt op dat ze een hond heeft. Tsja, wat nu, hond moet mee blablabla.... Mevrouw, we nemen geen honden meer, maar toen u dat ding kocht was dat nog niet besloten, dus vooruit dan maar. Ze wil eind augustus komen, dus wij reserveren 8 maanden lang een kamer voor haar met die goedkope bon. Kort van tevoren belt ze op of alles OK is en dat ze nu met 2 honden komt. Euh...mevrouw....wij nemen helemaal geen honden meer, voor u hebben we al een uitzondering gemaakt met 1 hond, maar er is nooit over 2 honden gesproken en dat gaat gewoon echt niet gebeuren. Dat mens helemaal over de zeik, "het was niet eerlijk dat wij ineens de regels veranderden". Euh...sorry...2 honden is gewoon nooit ok geweest...never.....Dan kwam ze niet. Wij zaten dus ineens een paar dagen vantevoren met een lege kamer die al 8 maanden voor haar geboekt was en die we ook niet meer kwijt zijn geraakt. Gederfde inkomsten dus in het hoogseizoen. Ze heeft de bon aan een ander gegeven/verkocht/whatever en er is door iemand omboekingskosten betaald (bij zo'n goedkope hotelbon brengen we die in rekening, want de ervaring is dat mensen graag tig keer hun boeking willen veranderen). Dat bleek iemand te zijn die hier al eerder was (aardige mensen overigens). Die zouden de 12de komen, dat was 2,5 maand geleden zo geboekt. Paar dagen vantevoren, mailtje van die vrouw. Die mensen moeten maandag 14 november naar een begrafenis, is het OK dat ze dinsdag komen. Wij strijken over ons hart, wij zitten verdorie weer heel het weekend last-minute met een lege kamer en bovendien is onze hele vrije dag op dinsdag naar de Filistijnen, maar ja, ze zijn zo aardig en hebben waarschijnlijk niks te maken met de hele voorgeschiedenis met die andere vrouw dus vooruit dan maar. Om 23 uur was er dus nog NIEMAND. Ze kunnen die bon nu niet meer inlossen, we zijn hier klaar mee: 1x annuleren, 1x datum veranderen, 1x niet op komen dagen. Ook voor aardige hoteliers zijn er grenzen.

Wat betreft 1 van onze medewerkers beginnen we trouwens te vermoeden dat we misschien wel in de boot worden genomen. Vanaf volgende week zijn we vier weken dicht en als dat al bij de contractafsluiting bekend is (in een situatie dat dat ieder jaar bijvoorbeeld is, zoals bij ons) hoef je onder duits recht je oproepkrachten niet door te betalen tijdens die sluiting. Iemand weet het vooraf en kan besluiten zelf met vakantie te gaan, de rest van het jaar te sparen, kan besluiten het contract zo niet aan te nemen, of via een uitzendbureau een paar weken ergens anders te gaan werken. Zowiezo werken die oproepkrachten op een minimum-uren contract, en is het principe tot op zekere hoogte boven het minimum aantal uren eigenlijk "niet werken is geen geld". Onze klusjesman liep zich al maanden op te winden over het gebrek aan inkomsten tijdens onze sluiting, alhoewel er nog een gigantische pot vakantiegeld van hem klaarstaat wat we dan gingen uitbetalen waardoor er dan toch inkomsten waren en hij nog overuren had. Ook wilde hij de afgelopen maand ineens veel meer uren werken. Iedere keer werken liep hij uit zijn uren.

Als een oproepkracht ziek is, moet je die wettelijk de eerste 42 dagen het gemiddeld verdiende loon doorbetalen, daarna heeft iemand geen recht op ziektegeld meer van de werkgever. Ineens had onze klusjesman 2 weken voor de vakantie iets aan zijn arm waaraan hij geopereerd moest worden, en dat ging 6 weken duren. Hij mocht 'm echt niet bewegen, werken was onmogelijk. Jaja, maar hij rijdt wel iedere dag zijn vrouw naar haar werk en terug, 's ochtends 15 km heen en 15 km terug over een bochtige weg, en 's avonds haalt hij haar ook weer op. Hij kwam zelf met een briefje van de dokter en de mededeling dat hij doorbetaald wil worden. Nu hebben we te horen gekregen dat we hem wettelijk niet alleen moeten doorbetalen, maar dat dit ook geldt tijdens een vooraf geplande bedrijfsvakantie. En wat we moeten doorbetalen is het gemiddelde van de afgelopen maanden, dus ook over die zelf veroorzaakte overuren van hem. Driemaal raden wanneer de 42 dagen aflopen....precies de eerste dag dat hij na de vakantie weer zou werken. Is dit een groot toeval of is er hier iemand heel erg uitgekookt?  Helaas kunnen we er niets aan doen, zelfs al zou je het kunnen bewijzen. Gelukkig krijgen we van de bedrijfsverzekering wel iets terug, maar niet het hele bedrag. Natuurlijk zijn we wel zo fatsoenlijk dat we alles voor ons personeel goed geregeld hebben (overuren, vakantiegeld, kerstpakket, ongevallenverzekering, pensioen, doorbetaling bij langdurige ziekte, etc) en natuurlijk vinden wij ook dat je als werkgever genereus moet zijn als er zoiets is. Zelf boeken we echter de goedkoopste vakantie die we kunnen vinden en rijden in een oudere auto dan de meeste medewerkers. Onze medewerkers hebben aan het eind van de maand meer loon dan wij onszelf geven. Zij bouwen pensioen op, wij kunnen ons dat moeilijk veroorloven. Het is dus wel frustrerend dat we nu zoveel geld moeten betalen, zeker vanwege het gevoel dat er hier iets niet klopt.