De laatste loodjes

De laatste dagen zijn ingegaan voordat we de hut voor een paar weken sluiten. Mijn hemel, wat moet er nog ontzettend veel gebeuren voordat we overmorgen vroeg weg kunnen rijden. Lastig daarbij is dat het hier morgen ook nog even een christelijke feestdag is (Heilige Drie Koningen) en dat dan wéér alles dicht is. Qua dagen dat alles gesloten is, is het hier al een week net een flipperkast. We hebben hier nog wat postpakketten liggen met gevonden voorwerpen die dus echt vandaag naar het postkantoor moeten, er moeten nog medicijnen gehaald worden bij de apotheek (was vrijdag niet op voorraad), morgenochtend moeten de gasten ook nog wat te ontbijten hebben (daarvoor dus nog een paar dingetjes kopen), we moeten met de afdracht naar de bank, enz, enz. En dan nog maar niet te spreken van alle administratie die nog afgehandeld moet worden. Koffer inpakken? Wat is dat?

Ondertussen is het hier begonnen met sneeuwen. Bij de Arber lag al heel goed sneeuw, maar op onze hoogte was het al een tijdje niet zo wit meer. Als jij en je gasten het niet meer nodig hebben, dan krijg je het. Hopelijk levert het niet zo’n vertraging op onderweg naar Nederland. Grappig was wel dat iemand uit Nederland bezorgd zei dat het wel eens glad kon worden en kon gaan sneeuwen in Nederland. Die paar centimeter overleven we met onze Beierse winterbanden en sneeuwkettingen vast wel, dat zijn hier toch wel hele andere omstandigheden…..

Gisteren hebben we onze "medewerkster van het jaar" opgebeld. Nee, een reden wilde ze niet geven. Ze vertelde dat ze al máánden weg wilde. Tuurlijk schat, nog wel even half december een nieuw contract tekenen, er als de kippen bij zijn voor je kerstpakket, de verdeling van de fooi en de verdeling van de gevonden voorwerpen, maar dat "kleine detail" vertel je niet. Op de vraag of de contractondertekening of het uitdelen van het kerstrooster dan niet een goed moment geweest was om erover te beginnen was het antwoord dat er met ons niet te praten valt. Ik weet nog dat er bij het nieuwe contract expliciet aan haar gevraagd was of ze ook bij ons wilde blijven, en dat daar een volmondig ja op kwam. Die moet maar een nieuwe carriere als actrice beginnen. Ik heb haar nu gedwongen een schriftelijke opzegging aan ons te schrijven. Dan zitten wij niet met de problemen, hoef ik geen discussies aan met arbeidsbureau’s, uitkeringsinstanties en dergelijke. Als we terug zijn uit Nederland en er ligt inderdaad een opzegging, kan ze haar spullen en haar loon komen halen. Voordat ik iets zwart op wit heb, krijgt die geen geld. Dat mogen we juridisch ook doen, want als we geen opzegging krijgen is het werkweigering en mogen we onder de duitse wet haar loon als schadevergoeding houden. Pepijn heeft tegen mij gezegd dat er volgend jaar een feestdagenbonus of feestpakket komt na de feestdagen. Eerst werken, dan beloning. Ik hoop nu echt dat het de laatste log is die ik aan dit onderwerp besteed.