Soms verbaas je je echt over je medemens, en dan met name over medemenselijkheid. Ik was gisteren weer bij de kaakchirurg. HIj vond dat alles er netjes uit zag, maar ik moest nog een paar keer iedere week terug komen "voor straf omdat ik zijn prachtige wondermiddel niet nemen wilde". Pardon??? We zijn hier toch niet op de kleuterschool? In het pittige, maar beheerste en intelligente gesprek dat volgde bekende hij uiteindelijk dat hij tegen mij gelogen had, dat de "volledig ongevaarlijke" pillen die hij mij tijdens de operatie wilde geven dezelfde waren die eerder voor zoveel problemen hadden gezorgd, en dat hij uit wraak voor mijn weigering ze te nemen mij expres geen ander middel had gegeven waarvan bekend was dat ik er wél tegen kon. Wel de kleuterschool dus…. Zoals ik al tegen hem zei: sinds wanneer staat er in de eed die een dokter aflegt dat hij de gezondheid van zijn patient willens en wetens in gevaar brengt? Hierop moest hij mij gelijk geven en bood hij zijn excuses aan. Ik weet wel wie er een patient minder heeft, die is echt voor geen cent te vertrouwen. Zoals onze zeer geliefde tandarts in Amsterdam al eens zei: "Sommige collega's zijn wel heel kundig, maar kunnen er niet mee omgaan dat er uit die mond ook geluid komt". Ach, in Straubing is nog een kaakchirurg en in Regen, Deggendorf en Regensburg ook.
Vandaag hebben we het nog redelijk druk, morgen is weer de typische zondagmiddag die je altijd in het naseizoen hebt. We willen dus nog even weg of anders maandag vroeg weg, want maandag hebben we alleen onze vaste gast en de komende 3 dinsdagen kunnen we niet weg vanwege aankomsten. Misschien blijven we ook wel gewoon languit op de bank liggen, we hebben ook nog genoeg thuis te doen…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.