Gisteren viel er een fax uit het faxapparaat: "Wij komen binnen een paar dagen langs voor de hotelsterrenkeuring". Euh… dat kan dus niet… Wij hebben volgende week heel veel gasten ivm de herfstvakantie. Vorige keer zeiden ze dat het niet erg was dat we vol zaten, maar liepen ze ons danig voor de voeten. Iedere 5 minuten ging de telefoon, wilden er gasten wat drinken of kwam er iemand inchecken. Dat werkt dus niet als je met een rondleiding en een zéér belangrijk gesprek bezig bent (vergelijk het maar met een sollicitatiegesprek waarbij er iedere 5 minuten iemand komt storen). Je mag op het formulier aankruisen of die dag je schikt, of dat je liever een andere dag wilt. Wij hadden aangegeven in november geen gasten te hebben en dat het de eerste drie weken van december ook rustig ging zijn, dus of ze op z’n minst een weekje later konden komen.
‘s Avonds kwam ik erachter dat het eigenlijk toch niet de bedoeling was om Nee aan te kruisen…. Ik werd gebeld door de vice-president van de BTG himself waarom we zo moeilijk deden. Tsja, we hadden al geklaagd over die bijzonder aardige mensen die hier geweest waren… ahum… Toen ie zo begon (er werd overigens weer meteen naar de man gevraagd, maar Pepijn was bezig met gasten) stak ik van wal wat die aardige mensen dan wel niet gedaan en gezegd hadden, dat ze mij geen hand gegeven hadden, zich niet voorgesteld hadden en niet eens de moeite hadden gedaan een schone spijkerbroek zonder vlekken en gaten aan te doen. Dat ze ons diep beledigd hadden door de dingen die ze over ons, over buitenlanders en over ons hotel gezegd hadden, en dat ze niet eens kennis van zaken hadden. Ik legde hem uit dat het ons er niet om ging dat de keuring snel gebeurde, maar dat het deze keer goed zou gebeuren. Gaandeweg het gesprek werd hij steeds stiller en begon zich in verontschuldigingen uit te putten. Wordt vervolgd….
We hebben trouwens een brief gehad van een kleine duitse hotelketen of we lid willen worden. We hebben het met belangstelling zitten lezen, en misschien dat we het wel gaan doen. We voldoen aan alle eisen, en passen er goed tussen. Het is een keten van kleine 2-3 sterren familiehotels die uitblinken in service en faciliteiten en eenzelfde aantal kamers hebben als wij. Natuurlijk zit er ook een kostenplaatje aan, dus we willen eerst goed alle voors en tegens afwegen.
Dinsdag hebben we het restaurant zonnig geel geverfd, en Pepijn is gisteren begonnen met laminaat leggen. De stamtafel staat nu in onze woonkamer, het is best wel een enorm ding (2,5 mtr) , maar dat is wel fijn voor de administratie enzo. Hij is berkenkleurig en past dus bij de parketvloer in onze woonkamer. In het restaurant past hij niet bij de nieuwe inrichting. Onze beuken eetkamertafel gaat zonder tussenbladen naar de bibliotheek, dat past mooi bij de beuken vloer en boekenkasten. Vandaag geen Ruhetag, we moeten een batterij kamers schoonmaken, het laminaat moet verder gelegd en we hebben aankomsten waarop we moeten wachten. Hopelijk komen die mensen een beetje op tijd en redden we de dansles nog….
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.