ons hotel

zondag 12 augustus 2007

Onverwachte boekingen

Dachten we begin vorige week nog dat het zo rustig zou worden, aan het eind van diezelfde week zijn we ingehaald door de boekingen. Zoals ik tegen een potentiele gast zei, die opbelde of we nog kamers hadden: "dat weet ik niet uit m’n hoofd, we hebben op het moment geen normale telefoon maar een hotline!" Gisteren heb ik ‘s middags de drieste beslissing genomen alle boekingskanalen te sluiten voor die avond, aangezien er anders niet meer tegenop schoon te maken viel. We verhuurden de afgelopen week de kamers sneller dan we konden stofzuigen. Pepijn was het er in eerste instantie niet mee eens, maar moest mij toch een paar uur later uitgeput gelijk geven. Nu lijkt het een paar dagen wat rustiger te worden, het is niet echt zulk super mooi weer als vorige week meer.

Gisteravond hadden we maar 2 eters, dus we hebben een keer zelf redelijk normaal kunnen eten tussendoor, en voor elven had Pepijn de hele keuken al schoon, de afwas gedaan en het ontbijt gedekt. Alleen jammer dat gasten de sleutel bij ons hadden achtergelaten en maar niet thuis kwamen. Rond 1 uur had Pepijn knikkebollend echt alle 500 kanalen van de satelliet doorgezapt, en is toen maar naar bed gekomen, de sleutel achterlatend met een briefje. Toen ik drie kwartier later naar het toilet ging, lag de sleutel er nog steeds. Vanmorgen stond de auto er en was de sleutel weg, ik weet niet hoe laat ze thuis zijn gekomen.

We scharrelen al bijna een week rond in een donkere koelcel. Toen de TL-buis het een tijdje geleden opgaf, heeft Pepijn er een nieuwe ingezet, maar toen zagen we al dat er toch echt sprake was van zware materiaalmoeheid. Er zaten scheuren in de armatuur enzo, potentieel gevaarlijk,  en we hadden dan ook afgesproken dat er een vakman bij zou komen als ie het weer opgaf. Dus vorige week gebeld naar ons mannetje van de koeltechniek, die beloofde zo snel mogelijk langs te komen. We kennen onze Beierse vriendjes hier inmiddels, dus na een paar dagen wachten heeft Pepijn overnieuw gebeld. Er werd hem op het hart gedrukt dat ze ons echt niet vergeten waren (ja, ja) en dat ze voor het weekend langs zouden komen. Het is nu zondag en het lijkt mij duidelijk dat er morgen iemand door de telefoon gesleurd dient te worden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.