VVV overwerkt

Gisteren kregen we een grappig telefoontje van de VVV: of we voortaan de Meldescheine (van die papiertjes die gasten bij aankomst invullen) niet meer 1 keer per maand wilde langsbrengen, maar 3x per maand. De medewerker was bijna 3 dagen aan het typen geweest om onze papierwinkel te verwerken. Hij wist mij te vertellen dat we vorige maand meer dan 250 personenovernachtingen (=aantal gasten x aantal nachten) gehad hebben. Volgens hem zijn we definitief toegetreden tot de club van grote hotels. Joehoe! Deze maand gaan we nu al weer richting de 200. De VVV houdt van alle gasten de gegevens bij: voor marketing- en statistiekdoeleinden, en omdat weerkerende gasten na een bepaald aantal bezoekjes bepaalde voordelen, een kado, en een hand van de burgemeester krijgen. Omdat wij veel via internet werken, trekken wij nieuwe gasten aan die nog niet eerder hier waren. Dat betekent voor de VVV veel typen, bij stamgasten kan men eenvoudig weg een extra turfje zetten achter de naam. Ook al die buitenlandse namen en adressen leveren veel extra werk op.

Gisteren zijn we na de dagelijkse beslommeringen (ontbijt, kamers schoon enz) ‘s middags naar Straubing geweest. Ik heb nog even in 20 minuten 4 nieuwe rokken in de uitverkoop gekocht (kan steeds efficienter shoppen). Ik had weer eens nieuwe kleding nodig: maat 36 begint nu ook al redelijk ruim te zitten. Pepijn heeft al gezegd dat hij toch wel bezorgd wordt als het zo doorgaat. De internist zei vorige keer dat het niet zo’n kwaad kon, als het totaalgewicht maar op peil blijft (en dat is wel zo). In Straubing was het Gäubodenfest, na het Oktoberfest van München het grootste bierfeest van Beieren. In Beieren verloopt zo’n Fest altijd volgens een vast patroon: een kermis, een soort braderie met huishoudbeurs-achtige standwerkers en een reusachtige biertent waar men literpullen bier gaat zitten drinken alsof men net een week in de woestijn heeft doorgebracht. We hadden geen tijd en ook echt geen zin om daar te gaan kijken, lunchen op een terrasje aan het historische plein was eigenlijk veel leuker. De optocht van mislukte feestgangers langs ons terrastafeltje was erg humoristisch: lelijke mannen in lederhosen, te dikke vrouwen die als een worstje in een dirndl geprakt zaten, mensen die met voorwerpen van de braderie terug kwamen die echt geen mens wil hebben, brallerige Amerikanen die je anders ook nooit in de stad ziet.

Na anderhalf uur in Straubing (eigenlijk veel te kort in zo’n leuke stad) zijn we op weg gegaan naar Landau an der Isar. Onderweg zijn we nog even gestopt bij een grote supermarkt buiten de stad. Gasten hadden gevraagd of ze vanavond biefstuk of steak zoiets konden eten, dus dat moest even gehaald worden. Hier in Beieren krijg je eigenlijk overal Schwein, totdat het je oren uitkomt, en weinig rundvlees. Kan me voorstellen dat je dat op een gegeven moment wel zat wordt. Wij proberen ook veel vis, lam en wild op het menu te zetten, variatie genoeg, maar deze gast snakte naar een biefstukje. Dat moet dus in Straubing gekocht worden, hier in de omgeving is dat heel erg moeilijk te krijgen.

We hebben bij onze nieuwe vrienden van de dansschool een hele leuke avond gehad. We vonden ook allemaal dat het voor herhaling vatbaar was. We hebben wel heel eerlijk gezegd dat het terugvragen even op zich zou laten wachten totdat het wat rustiger was, dat is voor iedereen een stuk leuker. Jammer genoeg kon het andere stel wat ook uitgenodigd was op het laatste moment niet komen, omdat ze een klein ongelukje met de auto hadden gehad en nog bezig waren met de afwikkeling van de blikschade. De kinderen zorgden voor wat leven in de brouwerij, vooral de jongste wilde absoluut haar nieuwe schoenen showen en laten horen hoe goed ze piano kon spelen. Dat was af en toe ook wat irritant, aangezien ze wel erg veel aandacht liep te vragen.

We hebben uiteraad allebei te kort geslapen, het is een indrukwekkende anderhalf uur terug rijden vanuit Landau, maar we voelen ons niet echt heel erg moe. Pepijn zei net al dat de vrije middag toch ook zoveel nieuwe energie genereert dat het korte slapen niet eens zo erg is.