Zucht! Het is duidelijk weer laagseizoen. Kan iemand ons alsjeblieft
van al deze proleten verlossen en weer leuke mensen onze kant op sturen?
Je denkt dat je alles hebt mee gemaakt, maar gasten weten je
voortdurend te verbazen….
Vanmorgen…kwart voor 8…ontbijt staat bijna klaar (want vanaf 8 uur).
Ik bedenk mij dat ik mijn penicilline-tabletten een uur voor de maaltijd
moet nemen en loop naar de woonkamer met een glas water. Alle deuren
van de keuken, de receptie en de eetzaal doe ik voor de zekerheid maar
even dicht en de lichten uit. Er is geen mens te zien, maar uit gewoonte
toch maar… Als ik minder dan 1 minuut later terug kom zie ik een gast
doodgemoederd uit de keuken komen en de receptie in wandelen. Daar gaat
hij gewoon in onze administratie staan te bladeren. De deur van de
eetzaal hangt open en de lichten zijn aan. Ik vroeg hem wat hij dacht
aan het doen te zijn. Ja, hij had zichzelf maar even bediend. Waarop ik
hem langzaam en rustig meedeelde dat ik dit toch niet helemaal een
normale gang van zaken vond. Hoezo, het waren toch openbare ruimtes, dan
had ik die maar op slot moeten doen. Hij ging eens even lekker tegen
mij staan schreeuwen: Hij was de gast, en hoe durfde ik hem een
weerwoord te geven, ik was een achterlijk wijf en moest niet zo zeuren,
bla, bla, bla. Ging ik hem nog bedienen of hoe zat het? Ach, gut, een
man met superioriteitsgevoelens…wat zielig….
Dan hebben we nog een stel waarvan we ook zo blij zijn dat ze vandaag
weggaan. Die vrouw bekt mij voortdurend zonder reden af, maar bij
Pepijn doet ze het niet. Sandra vroeg net ook al "wanneer die rare
mensen weggingen", die vindt ze ook al zo tof. Het is dat het geld in
het laatje brengt, maar eigenlijk wil je de deur in dit jaargetijde wel
op slot doen. Ieder voorjaar is het hetzelfde met die rare gasten, en
waar het aan ligt, echt geen idee.
Ondertussen sneeuwt het hier vrolijk door. Lees ik bij anderen al
logjes over lente en hoor ik mijn ouders al over gezellig in de tuin
rondwroeten, hier moet je uitkijken voor "dachlawinen", de sneeuw
schuift in grote pakken van het dak af. Vandaag hebben we een druk
dagje, we moeten eerst naar Cham naar de boekhouder, en dan naar
Straubing naar de kaakchirurg.
**UPDATE**
Donderdagochtend word ik terugverwacht bij de kaakchirurg voor de operatie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.