Garderobepaniek

Pepijn had een vooruitziende blik, toen hij gisteren zei niet te lang te willen wachten met de voorbereidingen voor het bal. Ik reageerde redelijk lakoniek, alles was vooraf aangepast en voorbereid, wat kon er nou toch fout gaan? Totdat ik vlak voor vertrek mijn baljurk aan wilde trekken…. Wat? Veel te groot? Hoe kon dat nou weer? Ik had duidelijk vorige week toen ik mijn jurken had gepast een dikke dag, en was nu weer geslonken tot normale proporties. Paniek, ik moest toch mijn turquoise jurk aan ipv mijn fuchsia-zwarte kleedje, maar ik had inmiddels roze make-up en nagellak, de verkeerde panty’s, schoenen, tasje, sieraden, enz. En dat met 10 minuten te gaan voordat we weg moesten. Paniek! Snel afgeschminkt en weer nieuw opgemaakt, alles uitgetrokken en gedumpt, alles uit de kast getrokken en weer aan. Het enige waar ik niets aan kon doen was de roze nagellak, maar dat stond gelukkig niet zo fout. Niemand heeft wat doorgehad, en we hebben allebei veel complimenten over de kleding gehad.

Uiteindelijk gingen we met 13 man uit Lam, en we hebben we topavond gehad! Het was nog beter, leuker, gezelliger enz dan vorig jaar. Het was dit keer in Furth im Wald, vorig jaar in Roding, de zaal was mooier en intiemer, het eten was beter en dezelfde supergoede dansbare band van vorig jaar was er weer. Aan het eind van de avond werd er enthousiast geroepen dat we volgend jaar weer gaan met z’n allen. Vorig jaar had iedereen een fototoestel bij zich, dit jaar had iedereen gedacht dat een ander die wel zou meenemen (wij ook) en dus had niemand er eentje bij zich. Zucht! Er zijn door de organisatie foto’s gemaakt, wij zijn tijdens het dansen ook nog veelvuldig gefotografeerd door de professionele fotograaf, dus misschien kunnen we later nog wat bijbestellen. Even voor 5 uur waren we thuis, om half 6 lag ik in bed. Pepijn had de verstandige redenering dat het onzin was om anderhalf of twee uur te gaan liggen en dan weer op te staan voor het serveren van ontbijt, dus die is wakker gebleven tot 9 uur. Ik was om 13 uur weer onder de levenden, hij om 15.30. Nou ja, het is Ruhetag en er is weinig loos, dus het is niet erg. 

Nu is het even rustig, vanaf donderdag gaan we weer een redelijk bezet weekend in. Bij de collega’s in Lam is het net zo rustig, zoniet nog depressiever. Ondertussen gaat het goed met de boekingen voor de zomer, zo is er een week in juli waarin de balkon/terraskamers al bijna uitverkocht zijn. Overigens hebben we ondanks een zeer slappe februari-maand weer een omzetstijging van 35% gerealiseerd ten opzichte van vorig jaar, net als in januari. Voor maart hebben we bovendien nu al meer omzet aan reserveringen in de boeken staan dan de gerealiseerde omzet van maart 2008! Wat nou crisis? In april gaan we weer werven voor een nieuwe schoonmaakmedewerkster, we hebben echt een vervanging voor Petra nodig. Er zit ook een kansje in dat we een nederlandse stagiair krijgen van de zomer, daar is Pepijn’s oude hotelopleiding nu mee bezig om iemand te vinden die geschikt is. Dat zou voor ons een verlichting betekenen qua bediening, telefoon aannemen, reserveringsmails schrijven, etc.