Eng

Pepijn is met de meiden gaan skien. Ik kan natuurlijk helemaal niet skien, dus ik ben thuis gebleven voor het frühschoppen, er moet toch iemand het bier inschenken. Ik zit er best wel een beetje over in, Pepijn heeft al 15 jaar niet op de ski’s gestaan, en als hij iets breekt zijn we echt heel erg zuur. Ik vind het verder OK hoor, dat hij met een harem van 4 dames gaat skien, daar gaat het niet om (ik ken iedereen langer dan vandaag). Ik werd zowiezo vanmorgen gebroken wakker na een drukke dag in Regensburg en ingespannen naar huis rijden in het donker, dus ik vind het wel lekker rustig. Bovendien staat er nog een berg afwas en ligt er nog een berg wasgoed, dus ik vermaak me wel.

Nog iets wat eng is, is dat ik inmiddels al ben afgevallen tot maat 36…. Ik heb dus echt in mijn hele leven nog geen maat 36 gehad. Het was altijd 38, de laatste tijd 40, en als ik nog langer zo door was gegaan met mijn Amsterdamse levensstijl was het misschien zelfs meer geworden. Mijn polsen zijn nu zo dun dat mijn horloge om mijn arm draait, en mijn ringen (1 erfstuk en 1 ring van Pepijn) glijden spontaan van mijn vingers af. Het rokje wat ik gekocht had, was in maat 36 eigenlijk nóg te ruim. 

Pepijn had overigens ook een kleinere maat broek nodig. Hij had in München een broek gekocht in maat 50, nu, een paar weken later, heeft hij dezelfde broek bij het filiaal in Regensburg in een andere kleur in maat 48 gekocht. Mijn broeken die ik in München had gekocht zijn ook al weer te wijd. Nou ja, de meiden wilden morgen weer gaan shoppen, dus ik kan ook weer aan de bak. Ik heb een paar basisdingen gekocht (zwarte rok, bruine broek, grijze broek, enz), want ik weet niet of ik nog dunner wordt, of misschien toch weer dikker, dus de hele garderobe vervangen lijkt mij op dit moment een beetje duur en voorbarig.