Vandaag is Duitsland wereldkampioen handbal geworden, en het gaat in de media nergens anders meer over. Iedere keer moeten ze op de radio het winnende doelpunt wéér laten horen, moe wordt je ervan. Het ligt in Duitsland natuurlijk gezien het verleden redelijk gevoelig om je nationale trots te kunnen/mogen uiten, dus sportwedstrijden zijn een legitiem doel om met zijn allen eens flink met de duitse vlag te mogen zwaaien.
Wijzelf zijn in jubelstemming, omdat we voor een redelijk slappe periode een enorme groep hebben binnengehaald. Het is via een soort openbare inschrijving gegaan, iedereen kon via de VVV een bod doen, en de groep heeft dus voor ons gekozen…. In 1 klap meerdere dagen het hele hotel vol! Ze blijven in ieder geval de eerste avond met z’n allen eten, dus we hebben (om het logistiek in de hand te houden) een buffet aangeboden, wat ze prima vonden. Onze ervaring is ook, dat zo’n groep redelijk wat drank consumeert, je zit per slot van rekening allemaal gezellig bij elkaar, en dan wordt het al snel laat.
Pepijn kwam net helemaal blij naar boven, hij had in de oude opslag een stapel tapijttegels gevonden die hetzelfde waren als die in het restaurant en in de niet-gerenoveerde kamers. De stapel was ruim voldoende om de nieuwe gang waar we de muur gebouwd hebben van tapijtegels te voorzien. OK, van die lelijke prikkende Heuga-tegels zijn nou niet echt om natte dromen van te krijgen, maar in ieder geval ziet het hele hotel er eenvormig uit en hoeven we niet meteen een hoop geld uit te geven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.