Psst...restaurant pachten?

Gisteren ging de soap omtrent de Gaststättenerlaubnis verder, toen de verantwoordelijke ambtenaar terug was van haar baaldag/vakantiedag/ouderschapsverlof/ATV. Eerst hadden ze ons bij deze instantie dus verteld dat we onze bedrijfsaanmelding moesten laten veranderen, ineens was dat gisteren weer helemaal niet waar. Ja hallo, we zitten die onzin toch niet zelf te verzinnen…. Zij stelde zich nu ineens op het standpunt dat we allebei een exploitatievergunning moeten hebben. Als er maar 1 een vergunning heeft, mag er maar 1 de broodjes smeren en serveren, en die persoon moet dan gedurende de openingstijden voortdurend aanwezig zijn, in de praktijk niet te doen dus. Tenzij we een personeelslid aan zouden nemen…. En de andere aandeelhouder dan? De briljante ambtenarenlogica volgt nu: de één zou 50% van het restaurantgedeelte (hoe splits je dat uit het hotel?) voor 1 euro per jaar van de ander moeten pachten, en dan is de oorspronkelijke eigenaar verantwoordelijk, maar mag de ander ook het bedrijf (lees: alleen het serveren van broodjes, heeft niets te maken met het hotel runnen of halfpensionmaaltijden voor hotelgasten) uitoefenen. Maar hoe kan de één nou een (nauwelijks uit te splitsen) deel van het bedrijf waar hij maar 50% eigenaar van is, aan de ander, die zelf ook 50% eigenaar is, verpachten? Ambtenarenlogica dus. Onze belastingadviseur leek het achterlijk en belastingtechnisch onhandig en onvoordelig, dus dit wordt absoluut vervolgd. Het gaat er waarschijnlijk op uitdraaien dat we 2x 300 euro kunnen gaan betalen ipv 1x. Hoezo oneerlijk? En het stomme is, als je een echtpaar bent, waarvan de man alles bezit, is de echtgenote plotseling het personeelslid, en dan hoeft die ineens geen aparte vergunning te hebben. Als je gelijke eigendomrechten hebt, en dus een VOF hebt, ben je geen 1 rechtspersoon maar 2 (maar voor de belastingdienst weer niet). Grrrr….Duitse bureaucratie…..

Gisteren zijn we weer eens met de aanhanger naar Ikea geweest, dit keer hebben we boekenkasten en andere inrichting voor de bibliotheek geregeld. Als we de muur een likje verf geven, kunnen we daarna alles erin zetten en hebben we weer een project af. Toen we toch in Regensburg waren, zijn we eens binnengestapt bij de businessbalie van de Deutsche Telecom. We hadden een brief gekregen dat ons ISDN-telefoonabonnement in de huidige vorm vanaf 10 april niet meer bestond, en dat we automatisch overgezet werden naar een duurder pakket. Dat gaat zomaar niet! Wij wilden weten of er niet iets anders te regelen was. De medewerkster stond versteld van het vaste abonnement wat wij hadden, van het mobiele abonnement, en van de DSL-aansluiting. Het bleek dat ze ons vorig jaar voor zo’n duur abonnement hadden aangesloten, dat we maar liefst 75 euro per maand konden besparen! Heleboel dingen bleken dubbelop te zijn geregeld: je hebt al zoveel gigabite DSL, dat je daar bovenop niet ook nog een flatrate nodig hebt en als je heel weinig met je mobiel belt, hoef je niet boven je 50 minuten vrij per maand (waar we er ieder gemiddeld 5 van gebruiken) extra te betalen voor gratis naar elkaar bellen (daar kun je die andere 45 minuten dan voor gebruiken). We zijn vorige keer daar waarschijnlijk niet expres afgezet hoor, die medewerker snapte het waarschijnlijk zelf niet helemaal. Moraal van het verhaal: klagen helpt! We hebben nu ook een speciale constructie waarbij je voor 3,95 euro per maand onbeperkt naar Nederland en alle andere directe aan Duitsland grenzende buurlanden kan bellen. Aangezien we met onze ouders en vrienden bellen veel meer geld kwijt waren, is dat natuurlijk een goede deal. Sorry pap, die telefoongesprekken met mam worden nog langer….

Vandaag een raar verhaal op de dansles. Onze dansleraar had de baas per SMS laten weten dat hij vanwege privéproblemen de volgende dag niet meer kwam, en dus nu kwam de bazin ons zelf maar les geven. Geeft niet, ze is gezellig en legt goed uit, ze is ook altijd de dansavond-DJ en doet dan ook de quiz enzo, maar het blijft een merkwaardig verhaal. Iedereen vond het heel erg jammer, het was een aardige kerel en hij gaf goed les. Er werd gefluisterd dat hij zijn vrouw en kind in de steek heeft gelaten voor een Oostenrijkse dame en dat hij dus nu op stel en sprong naar Oostenrijk gegaan is. Ik had hem zelf ingeschat als homo, maar dat was natuurlijk hier in Beieren een nog grotere schande geweest…

Morgen gaan we naar een cursus om hoteliers meer bekendheid te geven met onze regio. Die wordt gratis gegeven door Tourismus Ostbayern, en bestaat uit lezingen over de natuur, cultuur en geschiedenis van onze regio en we gaan eind april/begin mei ook 5 hele dagen op gegidste wandelingen mee. Hiermee hopen ze dat hoteliers de gasten enthousiaster gaan maken voor het wandelen in onze regio, en dat ze meer kennis van zaken uitstralen over de te bezoeken bezienswaardigheden. Het lijkt ons enig, het vreet natuurlijk wel weer tijd, maar ieder gesubsidieerd uitje met de collega-hoteliers uit de regio is natuurlijk gezellig, en wij kunnen die kennis wel gebruiken. De bedoeling is ook met z’n allen een wandelgidsje te maken, waarin wij dan allemaal komen te staan met overnachtings- en pitstopgelegenheden (daar kun je die "broodjes"-vergunning dan weer goed bij gebruiken…). Ook krijgen we een gratis cursus folder- en webdesign, zodat het gehele reclameaanbod naar buiten toe er wat professioneler uit komt te zien. Met dat laatste ben ik niet onverdeeld gelukkig, aangezien onze advertentie in het boekje van de VVV 1 van de professioneelste is. Maar ja, de gemeente Lam en het Beierse Woud opstuwen in de vaart der volkeren is natuurlijk ook in ons belang, als er meer toeristen komen is er voor iedereen meer te verdelen.