Vouwen

Vandaag werden er twee hele grote dozen afgeleverd: de hotelfolders. Het enthousiasme werd toch wel een beetje getemperd door de constatering dat ze niet gevouwen waren, en dat er dus iemand met 5400 stuks aan de stamtafel mocht gaan zitten fröbelen. Aangezien het mijn favoriete dag van de maand was en er verder toch niet zoveel uit mijn handen kwam, was ik de vrijwilliger. Na in bijna 2 uur slechts 20 stuks gevouwen te hebben, heb ik Pepijn er maar even bijgeroepen. Wat ik ook probeerde, ik kreeg er geen nette vouw in. Samen kwamen we erachter dat de vouwrand er verkeerd om ingestanst was, dus het "verkeerd om"-vouwen ging heel erg makkelijk. Maar meestal is het toch de bedoeling dat de voorkant met naam, foto en logo van het hotel ook aan de voorkant zit, en niet aan de binnenkant. Dus Pepijn het folderbedrijf gebeld, en daar kregen we echt nul op het rekest. Nee, het lag allemaal aan ons, wij begrepen het niet. Pepijn heeft heel snel de telefoon aan mij gegeven om te voorkomen dat hij nare dingen ging zeggen, dus die heb ik toen maar gezegd. Ik kan me voorstellen dat je alle klachten maar een hoop onzin vindt, maar behandel je klant niet als een driejarige…. Uiteindelijk kwam het zo ver dat ik hem netjes maar beslist vertelde dat ik nu de verbinding ging verbreken, aangezien hij toch niet wilde luisteren en dat verder praten dus geen zin had. Twee minuten later belde hij terug of we een aantal exemplaren wilden terug sturen, want "hij kon zich de klacht niet zo goed voorstellen, en dan kon hij er op zijn gemak nog even naar kijken". Ik heb al tegen Pepijn gezegd, we kunnen ons de moeite van de portokosten en daar opvolgende ergernis besparen, er komt toch niets uit. Het ligt toch allemaal aan ons, wij zijn een stelletje randdebielen die niet kunnen vouwen….

Als er trouwens nog 1 keer iemand beweert dat Duitsers zo efficient, grondig en beleefd zijn, dan word ik echt boos. En dat niet alleen naar aanleiding van bovenstaand verhaal… Al 4 weken wacht ik op antwoord van de organisatie van de Gartenschau (soort Floriade) over het bestellen van kaarten, al 6 weken belt Pepijn iedere week met de verwarmingsmonteur die ook iedere week belooft terug te bellen over het maken van een afspraak voor CV-ketelreiniging, en wachten we ook al weer een week op antwoord van een hotelboekingssite over door hen teveel in rekening gebrachte commissie en/of BTW. Mijn ervaring is dat Duitsers heel goed zijn in het omzeilen van problemen door er niet over te praten. Als je het er niet over hebt, dan gaat het probleem vanzelf weg. Het nare voor deze mensen is dat wij nogal vasthoudende typjes zijn, die heel erg onaangenaam kunnen worden als je doet alsof wij debiel zijn.

De dansles gisteravond was hilarisch. Niets is leuker dan een beginnersklasje te zien stuntelen. Voor het gemak vergeet je zelf even dat je er ook ooit zo bij hebt gestaan. Wij kwamen alleen voor de Weense Wals, dus de rest van de les hebben we gewoon gekeken. Het viel ons erg op hoe jong de aanstaande bruidsparen waren, iedereen was stukken jonger dan wij, een aantal kunnen niet ouder dan 20 geweest zijn. Daaraan zie je dan toch weer hoe traditioneel men hier is; meteen na de middelbare school met je jeugdliefde trouwen. Sommige van de dames (en dan met name de piepjonge) waren héél erg zwanger, die gingen echt nog even snel trouwen voordat de baby kwam. Wij kunnen nu ook een blokje dansen in de Weense Wals, in de komende drie weken moet daar nog meer bij komen.

Pepijn heeft vandaag de ruimte leeggeruimd waar de bibliotheek komt, dat was toch een bende! Er was natuurlijk flink gezaagd en geklust, dus lag alles onder een dikke laag stof.